 |
Mehdi شنبه, 1387/11/12 23:50:46
سلام دوستان
احساس کردم لازمه از دوستانی که در قسمتهای مختلف مطلب می نویسند یا عکس یا نوشته ای قرار میدن تشکر بشه. برای همین این اتاق رو ایجاد کردم. البته اتاقی به نام تشکر در سالن کتاب هست که حس کردم با قرار داشتن در اون سالن عمومیت نداره.
|
|
« نمایش همه نظرات »
« نمایش همه صفحات »
« نمایش 10 نظر قبلی »
|
 |
MoHSeN پنج شنبه, 1389/10/23 18:13:04
باز سلامی به گرمی دلامون
گفتم بعد از مدتها بیام تو سایت و قدردانی و تشکر نکنم که نمیشه پس:
از همتون تشکر میکنم که چه ما باشیم و چه نباشیم به مسیر و راه خود ادامه میدهید و هیچ چیز هم جلودار همّت زیبا و خالصانتون نیست ، خدا قوت به خانواده ی عزیز وحدتی و مسئولین محترم و زحمتکش این مکان نمیدونم با چه زبونی باید از همتون تشکذ کنم فقط از خدا میخوام که عاقبت به خیری و استقامت در راهشو و عشق پاکشو نصیب هممون کنه و خودش یار و همدم و دستگیرمون تو این راه باشه تا پله هلی کمال و معرفت رو به سلامت و تا آخر طی کنیم انشاءالله.
اینم آخرین سرودم که سر زدن به همین مکان وشما باعث ایجادش شدین تو همین امروز....
تقدیم با عشق...
می ِ عشق
سرچشمه ی هستی می ِ حق ّ است مستی بطلب کز می ِ عشق است
در راه حق از میکده تا عشق معشوقه و ساقی خود حق ّاست
دوستدار همیشگی شما
«محسن»
عاشق باشین به یاری ِ حق
|
 |
ghader یکشنبه, 1390/02/04 12:28:08
تلاش زیبای همه اعضای سختکوش وپرتلاش سایت را ارج مینهم ویک تشکر ویژه از انور عزیز که مطمئنا حضور پررنگ وموثرش در تمام جای جای سایت مشخص است.
همچنین از همراهی و تلاش زیبا وسخت کوشانه اشکیار،فرحناز، سحر،فریبا،علی نیز سپاس گذارم.
نمیدانم میدانید یا نه ،اما در حال ساختن بهشت هستید. بهشتی در روی زمین، وبا حضور انسانهایی بهشتی. اینجور جاها هنوز توی دنیا زیاد نیست. این سایت خیلی توریستیه...!
|
 |
فرحناز سه شنبه, 1390/02/06 00:11:23
درود بر شما قادر گرامی
من فکر میکنم این سایت رو نیرویی فراتر از من و شما و سایر اعضا داره پیش میبره و به قول شما بهشتی میکنه و تک تک اعضا هر موقع لازمه نقش موثر خودشون رو ایفا میکنن.
از حسن توجه شما ممنونم. من بیشتر تماشاچی و خواننده هستم و از بحث های مختلفی که مطرح میشه استفاده میکنم و لذت میبرم، صحبت های شما هم خیلی پخته و واقع بینانه و راهنماست...
به امید توفیق روزافزون همه ی دوستان
|
 |
ashkyar سه شنبه, 1390/02/13 19:49:41
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش می شد باز کوچک می شدیم
لااقل یک روز کودک می شدیم
یاد آن آ موزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای معلم نام و هم یادت بخیر
یاد درس آب بابایت بخیر
ای دبستانی ترین احساس من
باز گرد این مشقها را خط بزن
روز معلم بر همه فرهنگ دوستان ایران زمین به ویژه فرهنگیان مبارک باد
شعر از دوستان گروه رادیو گلها
|
 |
مریم شنبه, 1390/02/24 21:55:48
سلام و تشکر
از قادر عزیز به خاطر ارسال طنزهای بسیار برای سایت ممنونم.پیروز باشید.
|
|
ashkyar یکشنبه, 1390/03/01 02:17:23
یک بغل روشنی تقدیم دلهای ساده......
|
|
ashkyar شنبه, 1390/06/12 01:55:00
خبرآنلاین: در نهایت تاسف ، با خبر شدیم که استاد بزرگ زبان و ادبیات فارسی دکتر خسرو فرشیدورد ، ده روز قبل در تنهایی و بیماری در "سرای سالمندان نیکان" در تهران به دیار باقی شتافته اند .متاسفانه تا زمان نگارش این نوشته، هیچ خبری در مورد درگذشت این استاد ارزشمند و از مفاخر فرهنگی این دیار منتشر نشده است.
دکتر فرشیدورد از استادان پیشکسوت دانشکده زبان و ادبیات فارسی و دارای شهرت جهانی و دیدگاههای ویژه در عرصه دستور زبان بود..مقالات و کتابهای فراوان و بسیار ارجمندی در حوزه دستور زبان فارسی و زبان شناسی و نقد ادبی و تحقیقات ادبی از آن استاد درگذشته برجای مانده است.
فرشیدورد چند سال قبل از دانشگاه تهران بازنشسته شد. وی مدتی را با بستگانش زندگی کرد و چندی پیش به سرای سالمندان نیکان منتقل شد که در آنجا دار فانی را وداع گفت. دکتر فرشیدورد به زبان و شعر فارسی عشق و غیرت فراوان داشت. این شعر که از مشهورترین سروده های استاد نیز هست به خوبی عشق او به ایران و فرهنگ این سرزمین را نشان می دهد:
...................................................................
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
این خاک چه زیباست ولی خاک وطن نیست
آن کشور نو آن وطــــن دانش و صنعت
هرگز به دل انگیــــــــــزی ایران کهن نیست
در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان
لطفی است که در کلگری و نیس و پکن نیست
در دامن بحر خزر و ساحل گیلان
موجی است که در ساحل دریای عدن نیست
در پیکر گلهای دلاویز شمیران
عطری است که در نافه ی آهوی ختن نیست
آواره ام و خسته و سرگشته و حیران
هرجا که روم هیچ کجا خانه من نیست
آوارگی وخانه به دوشی چه بلایی ست
دردی است که همتاش در این دیر کهن نیست
من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ
در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست
هرکس که زند طعنه به ایرانی و ایران
بی شبهه که مغزش به سر و روح به تن نیست
پاریس قشنگ است ولی نیست چوتهران
لندن به دلاویزی شیراز کهن نیست
هر چند که سرسبز بود دامنه آلپ
چون دامن البرز پر از چین وشکن نیست
این کوه بلند است ولی نیست دماوند
این رود چه زیباست ولی رود تجن نیست
این شهرعظیم است ولی شهرغریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
یادش گرامی
|
|
Mehdi یکشنبه, 1390/08/22 08:37:23
به خاطر حضور همتون ممنون. سربلند و پایدار باشید دوستان من
|
|
فرحناز جمعه, 1390/12/26 15:27:52
فریاد عزیز کار زیبای شما در اتاق های یادمان و زنده کردن یاد و خاطر این عزیزان قابل تقدیره،متشکرم
|
|
ashkyar یکشنبه, 1391/06/05 17:19:21
پنجم شهریور بزرگداشت "زکریای رازی" بزرگترین پزشک و دانشمند خردورز ایرانی خجسته باد!
ستیز رازی با دین برای پاسداری از فلسفه بود. به باور او انسان را هیچ امام و راهبری جز "خرد" نباشد.
ابوبکر محمد ابن زکریای رازی در سال 251 در ری زاده شد و آموزش خود را در همان شهر آغاز نمود.
گفته‌اند که در نوجوانی عود می‌نواخت. کم‌کم با فلسفه، ریاضیات، ستاره‌شناسی و ادب آشنا شد و پس از آن به دانش کیمیا و
پزشکی روی آورد و نسک‌ها و نوشته‌های بسیاری در فلسفه، پزشکی و شیمی پدید آورد. در این میان از سوی ابوصالح
منصور‌بن اسحاق سامانی فرمانروای ری به ریاست بیمارستانی در ری برگزیده شد. پس از چندی در بغداد نیز به همین سمت
برگزیده شد و سپس به ری بازگشت. رازی از دگراندیشان زمان خود بود و در نگاه مردم درس‌خوانده به دو چیز نامور است:
"کشف الکل و دین‌ستیزی" و بر این پایه پیش‌داوری‌های چندی درباره‌ی او می‌کنند. آن‌ها که در وادی حکمت و فلسفه نیستند و یا
باوری به جدایی شالوده‌ها و ریشه‌‌های دین ندارند او را به سبب نپذیرفتن امر "نبوت" و رد "وحی" سرزنش می‌کنند. به نوشته‌ی
برخی تاریخ‌نگاران، خشک‌مغزان دین‌دار بر پایه‌ی همین باورها بود که در سال‌های پیری وی، کتاب‌هایش را چنان بر سرش
کوبیدند، که بینایی خود را از دست داد. ستیز رازی با دین برای پاسداری از فلسفه بود. به باور او، انسان را هیچ امام و راهبری
جز خرد نباشد. خرد در نزد رازی به معنای لغوی واژه‌ی عربی و قرآنی آن ـ عقل (بستن پای شتران، بند نهادن بر زبان و بازداشت
از سخن) ـ نیست بلکه به مفهوم واژه‌ی اوستایی و پهلوی ـ خرد (نیروی درک شده‌ی انسانی، اراده و گزینش) ـ است.
منبع:
- اذکایی (سپیتمان)، پرویز، حکیم رازی، نشر طرح نو، 1384
- شفا، شجاع‌الدین، تولدی دیگر، نشر فرزاد، 1999
"کارن دیلمان"
|
|
« نمایش همه نظرات »
« نمایش همه صفحات »
|