 |
Naser چهارشنبه, 1389/05/27 12:52:35
در جامعه وقتی با افراد مختلف بطور "رو دررو" Face2Face صحبت می کنیم متوجه می شویم خیلی ها دارای تیکهای عصبی هستند، که با توجه به موقعیت و شرایط طرفین شدت و ضعف دارد. آیا روشی برای کاهش تیک عصبی می دانید؟ ....
|
|
« نمایش همه نظرات »
« نمایش همه صفحات »
« نمایش 10 نظر قبلی »
|
 |
فریاد چهارشنبه, 1389/05/27 22:02:32
بازی‌های کامپیوتری پرهیجان،استرس و افسردگی، تیکهای عصبی را تشدید می‌کنند
کاهش استرس در درمان علائم تیک موثر است
با سلام مجدد به شما دوست عزیز:
یک متخصص اعصاب و روان میگوید:
بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و هرگونه فعالیت هیجانی باعث تشدید تیکهای عصبی می‌شود.
(دکتر امیر رضا چمنی)
تیکهای عصبی به صورت انقباض‌های عضلانی تکراری و سریع هستند که منجر به اصوات و حرکاتی غیرارادی در فرد می‌شوند.
تیکهای عصبی اغلب از کودکی یا نوجوانی شروع می‌شوند و می‌توانند در طی زمان ثابت بوده و یا به طور متناوب و در اثر محرکها نوسان داشته و حتی برای چند دقیقه به شکل ارادی کنترل شوند.
عواملی همچون ژنتیک و عوامل عصبی شیمیایی مغز مانند افزایش ماده دپامین یا نوراپی نفرین در مغز می‌توانند تاثیر مهمی بر تیکهای عصبی داشته باشند.
تیکهای عصبی اغلب طی 4 تا 6 سال بهبود می‌یابند و اگر کمتر از یک سال به طول بیانجامند تیک گذرا و در صورتی که بیشتر از یک سال ادامه پیدا کند تیک مزمن خوانده می‌شود.
وی، پیامدهای تیکها را بروز افسردگی، اضطراب، طرد شدن از اجتماع، افت تحصیلی و شغلی عنوان کرد و گفت: در این افراد گاهی اوقات احساس درماندگی نیز به وجود خواهد آمد.
استرس‌های خانوادگی و به طور کلی هرگونه استرس می‌تواند باعث تشدید این بیماری شود.
خانواده‌ها باید بدانند که این گونه رفتارها غیر ارادی هستند و کودک یا نوجوان را به خاطر این رفتارها تنبیه نکنند و همچنین توجه بیش از حد نیز می‌تواند موجب تشدید بیماری شود.
کاهش استرس، درمان بیماری‌های همراه با اختلال مانند بیش فعالی و وسواس در درمان علائم تیک موثر هستند. همچنین در مواردی که عملکرد فرد به علت بروز تیک عصبی مختل شود درمان دارویی صورت می‌گیرد که 80 درصد علائم را کنترل می‌کند.
این متخصص اعصاب و روان، همچنین بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و هرگونه فعالیت هیجان آور را عامل تشدید تیکهای عصبی دانست.
|
 |
نگین شنبه, 1389/05/30 14:27:59
امیدوارم در این قسمت بتوانم راه حلی برای مشکل خود پبدا کنم،
وقتی در موقعیتی قرار می گیرم که فشار روحی تا حدودی زیاد باشد، مثلا وقتی برای تدریس وارد کلاسی می شوم که تازه تحویل گرفتم، و یا با کسی که اولین بار صحبت می کنم و... کلا زمانی که هیجان و استرس دارم.
موقع صحبت کردن حس میکنم فرم صورتم تغییر می کند در مواقع شدید گوشه لبم شروع به لرزش غیر ارادی می کند، (البته اکنون بهتر شده است) – فرم دهانم تغییر می کند. چیزی که آزار دهنده است این تغییرات موجب می شود حواسم برای جبران آن پرت شود، و موضوع را آنطور که باید انتقال دهم نمی توانم.
و بخوبی می فهمم که درصد موفقیت ام در ارائه مطلب بدلیل این تیک عصبی تا زیر 30% کاهش پیدا می کند. و این مشکل زمانی فاجعه امیز است که موقعیتی فراهم شده و ممکن است دیگر تکرار نشود و من بدلیل این تیک عصبی که سراغم آمده نتوانستم خوب ارتباط برقرار کنم این موارد اغلب به ضررم تمام می شود.
آیا راهی و جود دارد که در مواقع احساساتی شدن تیک های عصبی که در صورتم ظاهر می شوند و مانع ادامه کارم می شوند مزاحمم نشوند و بتوان آن را کنترل کنم؟.
|
|
Naser شنبه, 1389/05/30 14:40:28
نگین عزیز به جمع ما دوستداران کیانا خوش آمدید.
به نظر من آنطوریکه شما تصور می کنید دیگران روی رفتار شما نمی توانند ریز شوند. و بیشتر خودتان حساس شده اید.
در لحظات هیجانی به خود بقبولانید که این اضطراب موقتی است و به محض سازگار شدن شما با محیط از بین می رود.
با توجه به اینکه من تخصصی در این زمینه ندارم از سایر کمک می خواهیم.
|
|
Naser دوشنبه, 1389/06/01 17:59:55
با سلام به دوستان عزیز
موضوع مطرح شده در این قسمت، تاکنون 45 بار توسط دوستان مشاهده شده است. لطفا اگر اطلاعاتی در این مورد دارید، در اینجا مطرح کنید.
|
|
fariba چهارشنبه, 1389/06/03 01:02:50
نگین عزیز ضمن خوشآمدگویی به شما به نظر من شما باید این حالت رو به عنوان جزئی از وجودت بپذیری ودر نتیجه به خودت بگی دیگران هم منو با این خصوصیت باید قبول کنند بنابراین دست از مبارزه با این حالت برداری و رهاش کنی و جالب اینه که به خاطر آرامشی که این پذیرش در شما ایجاد میکنه بعد از مدتی میبینی که کل ش از بین رفته. در واقع اگر دقت کنی هر زمانی که بیشتر واست مهمه که تیک نداشته باشی شدت بیشتری پیدا میکنه پس باید اهمیت این موضوع تو ذهنت کم بشه موفق باشید
|
|
نگین دوشنبه, 1389/06/08 14:29:44
با سلامی دوباره
آقا ناصر و فریبای عزیز ممنون از خوش آمد گویی شما، فربیای عزیر مرسی از پیشنهادی که برای مشکلم ارائه دادید. سعی می کنم تا حد ممکن به توصیه های شما عمل کنم. ولی تیک عصبی که دارم خیلی آزارم می دهد، شنیدم بعضی از تیکهای عصبی حالت اکتسابی دارد یعنی ممکن است ناخود آگاه از کسی یاد گرفته باشیم وقتی به خانواده خودم می نگرم کسی را پیدا نمی کنم که تیک عصبی داشته باشد، و وقتی به گذشته برمی گردم یادم می آید یک روز لوله کشی برای کار به منزل ما آمد وقتی صحبت می کرد لب بالایی اش به شدت می لرزید و هر چند وقت یک چشمش هم تغییر حالت می داد، من با دلسوزی به وی نگاه می کردم و اکنون فکر می کنم وقتی با کسی صحبت می کنم و تیک عصبی من ظاهر می شود دیگران نیز همین حس را دارند. ممنونم که به درد دلهای من گوش میدهید. دوستتون دارم
ز هشیاران عالم هرکه را دیدم غمی دارد ... دلا دیوانه شو، دیوانگی هم عالمی دارد
|
|
Naser دوشنبه, 1389/06/08 14:50:54
با سلام به دوستان عزیز در سایت روانشناسی زیر مطلبی در این مورد قرار داده شده ممکن است مفید باشد.
http://psychology4all.mihanblog.com/post/107
این خط را در آدرس نوار ابزار بالای صفحه کپی کرده و اینتر بزنید.
|
|
شوقیار چهارشنبه, 1389/06/10 20:15:34
نگین عزیز همینطور که خودتم اشاره کردی بیشتر مواقع فشار روحی این حالت برات ایجاد میشه فکر کنم با کمی اتکا به نفس بیشتر و اینکه فکر اینو نکنی که ممکنه بار اول دیدارت چه اتفاق خاصی خواهد افتاد تمرکزوت رو از دست نده بقول فریبای مهربان فکر کن هرکه میبیندت با همین وضع میپذیردت و توجه نکن که ممکنه باعث دلسوزی یا ترحم کسی بهت بشه
|
|
Naser شنبه, 1389/06/13 10:15:12
اضطراب صحبت کردن در برابر جمع
یکی از شایع ترین ترس‌های بزرگسالان، اضطراب صحبت کردن در جمع است. در حالی که درجاتی از اضطراب، جز دربرابر جمع، طبیعی صحبت کردن در جمع، حضور و یا هرگونه اجرا در برابر جمع طبیعی و مورد انتظار تلقی می‌شود؛ عده‌ای چنان مضطرب می‌شوند که توانایی کنش‌وری آنها مختل می‌شود.
● نشانه‌ها و اثرات
روشهای چندی وجود دارد که اضطراب اجتماعی یا عملکرد، فعالیت‌های شخص را محدود و در زندگی روزانه‌اش دخالت می‌کند. افرادی که دورهٔ حاد اضطراب عملکرد را طی می کنند، ممکن است احساس انزوا کنند، زیرا آنها از مهمانی‌ها یا گردهمایی‌های اجتماعی می‌پرهیزند؛ چه بسا آنها از ثبت نام در کلاس‌های معینی خودداری ورزند، زیرا آن دروس مستلزم مشارکت در کلاس و صحبت کردن است؛ یا ممکن است از مشاغل معینی بپرهیزند یا حتی فرصت‌ها ونیز ارتقای شغلی رابه خاطر تماس‌های عمومی یا صحبت کردن در جمع، از دست بدهند.
نشانه‌های اضطراب عملکرد از فردی به فرد دیگر فرق دارد. تقریبا هرکس نگران است مبادا در نظردیگران سراسیمه، کودن و بی خرد جلوه کند. به هنگام مواجهه با موقعیت‌های ترسناک، خواه مهمانی و خواه شرکت در بحث‌های کلاسی، اغلب مردم نشانه‌های جسمانی همراه با اضطراب را تجربه می‌کنند. این نشانه‌ها مشتمل‌اند بر: لرزش، تعریق، دستان عرق کرده، افزایش ضربان قلب، کوتاهی تنفس، تنش عضلات، سرخ شدن یا گیجی، از دست دادن رشته افکار، ناراحتی گوارشی، صدای لرزان و سرگیجه.
● منابع
خبر خوب این است که می توان به مبتلایان به اضطراب عملکرد یاری رساند. توفیق اجتماعی، تحصیلی و شغلی به طور فزاینده‌ای توانایی برقراری ارتباط کارآمد می‌طلبد؛ افراد مضطرب از موقعیت‌های لذت‌بخش دوری می جویند.
بسته به نیازها و هدف‌های فردی، شکل کمک به مبتلایان اضطراب عملکرد تفاوت دارد. با این حال، تقریبا همه مداخلات در برخی ویژگی‌ها مشترکند: اول آن که الگوی اجتناب به تدریج شکسته می‌شود تا فرد بتواند با موقعیت ترسناک به آرامی و نظامدار مواجه شود. این بدان معنا نیست که شخص مبتلا به اضطراب صحبت در جمع، بی درنگ سخنرانی بلندی در جمع ارائه می‌دهد، بلکه مواجهه با موقعیت‌های ترسناک، به نحوی برنامه‌ریزی شده و تدریجی صورت می‌گیرد.
مثلا، ممکن است از شخص مبتلا به اضطراب صحبت کردن در جمع بخواهند که پرسش کوتاهی در کلاس مطرح کند و به تدریج به سمت تکالیف چالش انگیزتری سوق داده می‌شوند، ماننداظهار نظر در بحث‌های گروهی یا داوطلب شدن برای پاسخ گفتن به پرسشی. به موازات این عمل، به فرد روشهایی آموزش داده می شود تا جنبه‌های جسمانی، روانی یا شناختی اضطراب را مهار کند. روش اخیر، استفاده از راهبردهایی مانند فن مدیریت استرس، تمرین آرمیدگی، تجسم، با خود صحبت کردن و بازسازی شناختی را دربر می‌گیرد.
● کمک خواهی
اگر شما از صحبت کردن در جمع یا دیگر اشکال عملکرد دچار اضطراب می شوید و مایلید اطلاعات بیشتری از روش های غلبه بر ترس واجتناب بیاموزید ، صحبت کردن با متخصصان مجرب در زمینه بهداشت روانی ، می تواند در درک مشکلات همراه با اضطراب و غلبه بر ترس‌هایتان به شما یاری رساند. این مراکز محرم اسرار شما هستند.
منبع: مجله الکترونیکی ویستا
|
 |
ghader شنبه, 1392/08/04 18:54:31
سلام
من پزشکم ، فکر کنم تا حدودی بتونم کمکتون کنم . ببینید در شروع هرکاری اظطراب و هیجان طبیعی است مثل اولین پرواز، اولین سخنرانی، اولین بار که پشت ماشین رانندگی کردید.... اولا باید این اظطراب رو بپذیرید و درگیر باهاش نشید... یعنی به خود بگویید با این هم اوکی هستم ، وکارم را ادامه میدم، حتی اگر این اظطراب باشد.
دوم : تکرار و تکرار وتکرار و....موقعیتی که نسبت به آن حساسیت دارید، این استرس به یکباره تمام نخواهد شد، هردفعه فقط یک درصد کاهش خواهد داشت، ولی بالاخره روزی تمام خواهد شد.
سوم : اگر این لظطراب و تیک زیاد است و یا با آن نمیتوانید کنار بیایید یا تحملش کنید از این داروها میتوانید کمک بگیرید :
اگر خفیف است : قرص پروپرانولول20 یکساعت قبل از کلاس
اگر متوسط است : پروپرانول40 یکساعت قبل
اگر شدید تر است اگزازپام نیم ساعت قبل
|
|
« نمایش همه نظرات »
« نمایش همه صفحات »
|