| متن شعر: |
همه شب ، من تا بشارت خواب
آن راز بلیغ مقدس را ، آن عهد صریح مسلم را
- با صدای بلند – تنها برای خود ، تکرار می کنم ...
گویی به این هدف که دیوار و پنجره چشم امید دوباره به در او زند
شاید به صبح بی رمقم خورشید بار دگر ، در التهاب عشق برافروزد
•••
هر شب میان سیل عظیم ترس
من دانه دانه مروارید آن توهم عریان را
با پنجه های فرورفته ، با مشت های ستیزه گر بسته
از موج جاری حادثه محفوظ می کنم
•••
من اعتماد مرمرینم را
از اعتقاد مسموم سرنوشت
در مکتب ایمان به پیمان سبزمان ، مکتوم می کنم .
•••
اما دگر نیازی به اعتراف هر شبه نیست
که مکرر ، زمزمه وار
عهد نبسته را ، بر طنین لبهایم ، نقش بگذارم
زیرا نگاره ی این تفاهم محض
بر تار و پود جان من نقش بسته است ...
•••
انتظار من
از لحظه های امشب و هر شب به وسعت لحظه های رسیدن ، بار رحیل بسته است !
آری دگر این انتظار نیست
این شوق مطلق است که از طلیعه ی آمدنت
بر پک یر سحر ، جوانه ی نور ، رسته است !
آه ای یگانه ترین ، یکتای هرم عشق !
شور حضور تو بر فرسنگ های فاصله پل عروج بسته است .
آذر83 |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |