| متن شعر: |
دلم ریش و
غمم خیس و
تنی بیگانه از خویش ...
حرفی نیست !
فغانی
اشکی
آهی نیست...
دگر حتی مرا از بذل چشمانت
سهمی نابهنگام از نگاهی نیست
نمی دانم چه شد با ما ؟
چه کردم من ؟
چه دیدی تو ؟
مرا دیگر به نام کوچکم حتی نمی خواهی
به چشمانم نمی خندی
به دستانم نمی بخشی
نمی آیی ...
نمی مانی ...
نمی خواهی !
چه آسان بردی از یادم
چه آسان کردی آزادم
چه آسان هم رها و هم به زندانم !
آخ ! ... بی انصاف !
که تنها خود
بریدی و
رمیدی و
مرا حتی ندیدی !
برایم باورش سخت است
تو از من رفته ای ... از من !!!
تو هم ؟ !!
حالا تو هم بیگانه ای با من .
19/7/86
خوابگاه سرلت |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |