| متن شعر: |
تو مانده ای ...
سنگین و بی خروش
چون یک صلیب سنگی ، به دیوار قلب من
تنها بهانه ی این صبر ناگریز
تنها نشانه ی آن های و هوی ، نیز
من از سرآغاز گریه ام در هجوم شور
من از سرآغاز بودنم در هبوط نور
من در حجاب شیشه ای پلک های تو
بی تاب و آتشین در سیاه چشم های تو
من از سرآغاز ناگهانی و گرم آن حضور
با تو بوده ام ...
اکنون تو رفته ای و میان بغض ماندنم
تنها نشسته ام ...
من تا همیشه به حرمت سرشار بودنت
نالان و جاودان
- تنها – شکسته ام !
فروردین 83 ( 16 سالگی) |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |