| متن شعر: |
آن روزگار دور
در خلوت ارغوانی کوچه های خالی دل
به نقش سکوتم ، عبورت هبوط بود ...
در نبض ثانیه وار انتظار باور من
تو سرزده آمدی و ندانستم چگونه ، کی ، چطور
امّا برای دل سپردن ، چه زود بود !
برای قلب پر بهانه ام تو آن حکایت قاطع
برای چشم پر از پرسش تو آن یگانه ترین پاسخ
تو آن بلور صداقت در انعکاس ترس و دروغ
عزیمتت به شهر شب زده ام
لبان شعر سحر
سرایش یک هاله نور بود ...
ای رهگذار کوچه های خلوت دل
ای ناگهان میان بستر تکرار بودنم !
افسوس می خورم که برای ماندنت در کنار من
دیگر مجال نبود و راه تو ، دور بود ! |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |