| متن شعر: |
دیگر تمام شد
آن رویش ستاره وار عظیم،
از بغض آهنین آسمان در هم شکست،
شکوه آن همه ستاره بر حقارت خاک ریخت.
آن موج التهاب
از خیرگی وقیحانه ی آفتاب
بر هم نشست، قطره قطره از میان گسیخت
دیگر تمام شد
بیراهه ی شهامت و عشق
از هم شکافت، در بستر موازی عادت به هم رسید
آن شوق راستین
که از رکود غروب ، به عروج صبح ، می گریخت
از انحنای فراموشی ... به شب رسید ...
آری تمام شد
در هق هق دلخراش خشم و غرور
حکم صریح این زمان بیگانه ، سر رسید :
« آرام گریه کن
این جا دگر ، جای گریه نیست »
83آبان
|
| شاعر: |
کیانا وحدتی |