| متن شعر: |
بگذار تا بگرییم،چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد، روز وداع یاران
سعدی به روزگاران، مهری نشسته در دل
بیرون نمی توان کرد،الا به روزگاران
"سعدی"
ای مهربان تر از برگ، در بوسه های باران
بیداری ستاره در چشم جویباران
گفتی"به روزگاران مهری نشسته"گفتم:
بیرون نمی توان کرد، حتی به روزگاران
"شفیعی کدکنی" |
| شاعر: |
سعدی ، شفیعی کدکنی |