| شرح: |
فرزندان شما از آن شما نیستند ، آنها دختران و پسران زندگی اند.
آنها از طریق شما به دنیا گام نهاده اند ، نه از شما .
وهر چند با شما هستند ، به شما تعلق ندارند.
شما شاید بتوانید عشقتان را به آنها بدهید ، ولی فکرتان را نمی توانید .
زیرا آنها افکار خودشان را دارند .
شما شاید بتوانید برای جسمهای آنها مسکن فراهم آورید ، ولی نه برای روح آنها .
زیرا روح انها در خانه فردا مسکن دارد ، فردایی که شما قادر نیستید آن را ببینید.
حتی در رویاهایتان .
شاید شما تلاش کنید که مثل آنها شوید ، ولی از آنها نخواهید که مثل شما شوند .
زیرا زندگی به عقب باز نمی گردد و با دیروز سرو کار ندارد.
شما کمان هستید و فرزندانتان تیرهای زندگی اند ، که از این کمان پرتاب می شوند .
آن که کمان را آفریده است مسیر را به نیکی می شناسد .
و با مشیت خود شما را تا آنجا خم می کند که تیرها در کمال آرامش ، اما تا حد نهایت خود بپرند .
بگذارید سازنده کمان شما را در مسیر شادی و شادمانی خم کند .
بگذارید تیرها رو به جانبی که او می پسندد پرواز کنند .
و بدانید که او کمان را نیز استوار و محکم می پسندد.
|