کیانا وحدتی
و رسیدن ، یعنی رها شدن ... یعنی گریز لحظه ها ... یعنی مرگ ! مرگ یعنی اولین میلاد ... میلاد...
جزئیات بیشتر...
با پیر بلخ
کاربرد مثنوی در خودشناسی, محمد جعفر مصفا, پریشان, چاپ هفتم 1380, هله،...
جزئیات بیشتر...
|
انتظار من از لحظه های امشب و هر شب به وسعت لحظه های رسیدن، بار رحیل بسته است ! آری دگر این انتظار نیست این شوق مطلق است که از طلیعه ی آمدنت بر پیکر سحر، جوانه ی نور، رسته است ! آه ای یگانه ترین ، یکتای هرم عشق ! شور حضور تو بر فرسنگ های فاصله پل عروج بسته است . « 18764 بازدید »
 تصویر |
صاحب سخن: |
کیانا وحدتی |
تهیه کننده سند: فرحناز
|