| شرح: |
در این دوره تحت تأثیر نثر عربی،شیوه ی دیگری در نثر به وجود آمد که به نثر فنی معروف است.در این نوع نثر هدف نویسنده علاوه بر بیان مفاهیم و معانی ، نشان دادن مهارت در انتخاب واژگان و تلفیق و تنظیم آنها نیز هست.اختصاصات عمده نثر فنی که در کتب این دوره از بسامد بالایی برخوردار است عبارتند از:استفاده از سجع،آرایش های لفظی،تشبیه واستعاره و استشهاد به آیات قرآن وحدیث نبوی ،امثال الحکم،اشعار فارسی وعربی،مترادف واطناب و توصیف بیشتر و مفصل تر از نثرهای دوره های پیش که جزییات بیشتر آن در ادامه ذکر خواهد شد . مهمترین آثار نثرفنی در این دوره عبارتند از:کلیله ودمنه گزارش نصرالله منشی،مقامات حمیدی از قاضی حمیدالدین بلخی.در این دوره یک دسته آثار ادبی و عرفانی نیز هست که دارای نثر بینابینی هستند،هم مرسل وهم فنی که شرح ویژگی آنها نیز در ادامه خواهد آمد.
مجمل التواریخ و القصص والتمهیدات از عین القضاة همدانی ،اسرارالتوحید ازمحمدبن منور و تذکرةالاولیاء ازعطار شاعر دل سوخته و جان سوخته عرفان فارسی.
|