| خواننده: |
مرضیه |
| متن ترانه: |
یک شاخهء گل من در کاشانه دارم
دائم به برش حال پروانه دارم
پیراهن او چون نوعروسان سپید
بویش همه شب چون نسیم صبح عید
هر گوشه نشانه از عارف و عامی دیدم
از جور زمانه افتاده به دامی دیدم
آری این چشمان زیباپسند من
هر دم ز گیسویی سازد کمند من
رنگ سپید آن زیباگل
لطف و صفایی دیگر دارد
از همه رنگی در چشم من
زیب و جلایی بهتر دارد
ز جهان شما ای اهل جهان
شده قسمت من چشمی نگران
که اگر ز وفا یارم ز درآید، هجرم به سر آید
آشفته نهم چون سر بر شانهء او
در حلقه آن گیسوی دیوانهء او
گل را بر زلف او زیور سازم
زیب آن نازنین دلبر سازم |